Bugün kendimizden çokça esirgediğimiz belki de çoğumuzun yapmadığı bir şeyi deneyimleyeceğiz: KENDİMİZİ KUTLAMAYI.
Kendimizi kutlamak mı? “Bunun bana ne gibi bir faydası olur?” dediğini duyar gibiyim. Kendini kutlama aslında kendini görmek. Başta varlığını görmek, başarılarını hatırlamak. Omzuna dokunup, belki de elini kalbine götürüp kendini takdir etmek.
Bu yazıyı hepimiz kendi zamanımızda okuduğu için deneyimi aynı anda gerçekleştiremiyor olsak da kolektifte ruhlarımızın aynı deneyimi aynı anda yaşadığı inancıyla hep beraber deneyimlemiş olacağız.
Şu an neredeysen ve hangi haldeysen öncelikle seni rahatlatıp dinginleştirecek derin bir nefes al. Sonrasında sağ elini sol omzuna, sol elini sağ omzuna koy ve sımsıkı sarıl kendine.
Kendini kocaman kucakla.
Yazımı buraya kadar okuduysan şayet bunu yapmaya niyetlisin demektir.
Yüzündeki gülümsemeyi hissettim. Haydi bakalım kutlama sözcükleri dökülsün kalbinden.
İyi niyetini kutla.
Yardımsever bir insan oluşunu kutla.
Zorluklara rağmen mücadeleni kutla.
Kendin için yarattığın alanı kutla.
Her şeye rağmen nefes alışını kutla.
Varlığını kutla.
Sen kendinde bir şeyleri kutlayacak olsan bunlar neler olurdu?
Hanife Özeren
Garment Technolog & Profesyonel Koç
